ျပဴတင္းတံခါးမွေက်ာ္ၾကည့္ျခင္း

~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ``စကားလံုးေတြက အသံထြက္မမွန္ဘူး။ ၿငိမ္ေနရင္ခ်မ္းတယ္။ မၿငိမ္ေနရင္မခ်မ္းဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အသက္ငင္ေကာင္းတုန္း။´´ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး.. .ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေ၀းေ၀းသြားလိုက္ပံုမ် ားအၿမီးပင္ မနည္းၾကည့္႐ွာၾကရတယ္။ ဘယ့္နယ္.. လူႀကီးလူေကာင္းဆန္လိုက္ၾကတာ ေဆြးေလေႏြးေလ တိုက္ေလခိုက္ေလ။ ေျပာၾကေတာ့စကားႀကီးစကားက်ယ္ ျဖစ္လာေတာ့ကေလးသူငယ္။ ဒါဆို ေငြကုန္ေၾကးက် ခံၿပီး ဘာအႏွစ္မွမပါတဲ့စကားေတြေျပာ ဆိုၾကတာမ႐ွက္ဘူးလား။ ေအာ္ေနတဲ့ျပည္သူ႔အသံ နာလို႔တိမ္၀င္သြားမယ္။အဲဒီလူေတြ ၾကားမယ္မထင္ဘူး။ ``စကားလံုးေတြက သတ္ပံုမမွန္ဘူး။ ေျပာင္းခ်င္တဲ့သူေတြေျပာင္းၿပီး လဲခ်င္တဲ့သူေတြလဲေနၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သံယံဇာတေတြေျပာင္ၿပီး စာရိတၱမ႑ိဳင္ၿပိဳ လွဲခဲ့ေပါ့။´´ ကဗ်ာဆရာကေျပာေနတယ္။စကား လံုးေတြသတ္ပံုမမွန္ဘူး..တဲ့။ ဒါေတာ့မွန္တယ္။အေတြးဘယ္ ေလာက္ေကာင္းေကာင္းအေရးအ သားသတ္ပံုမွားလို႔ကေတာ့အဓိပၸါယ္ ကေျပာင္းသြားေရာ။ ခုလည္းေခါင္းတြဲတည့္ေအာင္သြား ေသာ္လည္းေနာက္တြဲေတြလမ္း မတည့္ေတာ့ကဗ်ာဆရာဆိုသလို ေျပာင္းသူေျပာင္းလို႔လဲသူလဲၾက တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲေျပာင္းေတာ့မလိုလိုနဲ႔ေခါက္ ႐ိုးက် ိဳ းအက်င့္ဆိုးေတြေၾကာင့္ခိုးေန ၀ွက္ေနၾကကုန္ေပါ့။ ဟိုမေရာက္ဒီေရာက္ကာလကအရာ ရာကိုေ႐ွ႕တိုးဖို႔ျမဴ ဆြယ္ရင္းအသား က် ၿပီးသားရပ္ကြက္ကိုပဲျပန္ျပန္ ၀င္အိပ္ေနၾကေလရဲ႕။ ဘဝအေမာေတြေျပၾကပါ​ေစ ဘဝခရီးသၫ္