ျပဴတင္းတံခါးကိုေက်ာ္ၾကည့္ျခင္း

အမွားေတြအားႀကီးေနတယ္။ လူ႔ေလာကႀကီးအမွားေတြနဲ႔ျပည့္ ႏွက္ေနေတာ့လူသားေတြအမွား ေတြကိုအမွန္ထင္လို႔တပ္မက္ေနၾက တယ္။ ကဗ်ာဆရာ ကေမးလိုက္တယ္။ အမွန္ကိုအမွန္ျဖစ္ေစဖို႔ အားထုတ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းသလဲ... တဲ့.. သိပ္မွန္တာေပါ့။လူသားေတြက အမွားေတြခ်ည္းစားသံုးေနရေတာ့ အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔အား ထုတ္ရတာပင္ပန္းတာေပါ့။ ကဗ်ာဆရာ ကအမွားအမွန္စိစစ္ေ၀ ဖန္ႏိုင္ေစဖို႔က် ဳ ပ္ကိုလုပ္ႏိုးလိုက္ တယ္။ ကဗ်ာ ေကာင္းတစ္ပုဒ္စာေကာင္း တစ္ပိုဒ္ဟာေခတ္အေျခအေနကို လွစ္ျပၿပီးဖတ္မိသူကိုအလင္းျပလို႔ အေတြးပြားေစပါတယ္။ အမွန္တရားဟာဆီခန္းေနတဲ့မီး ေတာက္လိုေမွးမွိန္မွိန္ရယ္ပါ။အမွား ေတြအားေကာင္းတဲ့အလင္းနဲ႔လူ သားေတြကိုဖ်က္ဆီးဖို႔ႀကိဳးစားေန တယ္။ ဒီအေျခအေနေတြကိုသတိထားမိ ေစဖို႔ဆရာမာန္ဟုန္ငယ္ကအား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလသံနဲ႔သတိေပးေနတယ္။ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္လည္းအမွန္ တရားကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေပမယ့္ထုထည္ ႀကီးမားတဲ့အမွားကိုထိုးေဖာက္ေန ရတာမ၀ံ့မရဲ...။ အမွန္တရားေတြေနရာရႀကီးစိုးလာဖို႔ အမွန္ခ်စ္ေသာသူေတြမ်ားဖို႔လိုပါ လိမ့္မယ္။ခက္ေနတာကမိုးခါးေရ ေသာက္ေနသူေတြမ်ားေနတယ္။ အမွန္တရားကိုခ်စ္ျပရင္ပဲလူေတြ ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကဒီေကာင္႐ူးေနၿပီ တဲ့..။ ​ေက်းဇူးပါပဲ ဆရာမာန္ဟုန္ငယ္။ အမွန္တရားေတြကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေစ ဖို႔သတိေပးေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္ တာက် ဳ ပ္ဦးေႏွာက္နဲ႔ႏွလံုးသားမွာ အေတာ္အသံျမည္သြားတယ္။ လူသားမ်ားအမွန္တရားကိုအားသြန္ ခြန္စိုက္ စိုက္ပ် ိဳ းၾကရင္သိပ္ေကာင္း မယ္။ ဘဝအေမာေတြေျပၾကပါ​ေစ ဘဝခရီးသၫ္