ဘာလင္တံတိုင္းေန႔........
(၁၄-၂-၂၀၁၆)ရက္ေန႔
ပလံုပလန္(ဖုန္းျမည္သံ)
ဟင္လို....
(တို......လား......)
ဟတ္ပါ့ ဗ်ာ....ဘာေျပာမို႔....ရဲ
(တို......တီမီး...တို႔...... ေတာင္ေပၚေက်ာင္းတြားမို႔...အာ့ တို႔လိုက္ပို႔ ......အိမ္ကိုယဲေၾကာၿပီးပီ...
တိမီး႐ို႕အိမ္လာခဲ့ေနာ္...ေစာင့္ေနမယ္.......ေနာ္ တု႔ိ.......)
ဂြပ္(ဖုန္းခ်သံ)
............
ဟိုက္႐ွာလပတ္ရည္.....
စားရကံၾကံဳေတာ့ ...မုတ္ဆိတ္မယားဆဲ....အဲပ်ားစြဲေပါ့.....
အေမ်ွာ္လင့္ဆံုးေန႔တို႔......ေရာက္ေလၿပီမို႔...ကြကို....အတတ္ႏိုင္ဆံုးဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိေအာင္လုပ္ရမယ္...
အာ့ေၾကာင့္
ေရမိုးခ်ဳိး၊အေကာင္းဆံုးအဝတ္ကိုဝတ္လို႔စတိုင္က်က် ခ်ဳ႕သူေရးဆီ အေရာက္ အျပင္းႏွင္ေပါ့....စီးေတာ္ ဆိုင္ကယ္ေရးနဲ႔ေလ.........
ဝေရာ....ဖြတ္ဖြတ္ .......ၫြ္ိ...(ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္းရပ္သံ)
(ေၾသာ္ေမာင္ရင္..လာလာ...အိမ္.ထဲဝင္...
ထိုင္အံုး.....ေမာင္ရင့္ေမ်ွာ္ေနတာ)
ဟိုက္....႐ွားလပါး....ေယာက္ခမပါ သေဘာေကာင္းေနပါ့....ကိုင္း ငါဟဲ့....ဒီတစ္ခါေတာ့ ပြင့္ရခ်ည္ရဲ႕....စန္း...(စန္းပြင့္တာေျပာပါတယ္....)
(အန္တီတို႔ ဒီေန႔ ဘုရားသြားၿပီး ဘုန္းႀကီးကိုေကာ္ေဇာလႉမလို႔...အဲ့ဒါ ေမာင္ရင့္လိုက္ပို႔ခိုင္းမလို႔ သမီးကတစ္ဆင့္...အကူအညီေတာင္းတာေလ....)
ငင့္........ငတ္ၿပီ....သို႔ေသာ္ ဟန္မပ်က္.....ရတယ္..အန္တီ က်ေနာ္လည္းအားေနတာနဲ႔....လိုက္ပို႔.....ဘာ...ညာ.....ေပါ့.....(ေဖာေ႐ွာ...လုပ္ရတာေပါ့...)
သို႔ႏွင့္ခ်ဳ႕သူကသူ႔အေမလင္....အဲ...တင္...
ကြကို..အထုပ္ႂကီးအေနာက္မွာလင္....အဲ..တင္လို႔...ေတာင္ေပၚေက်ာင္းသို႔...ယြန္းၾကေလသတည္းေပါ့.......
ေက်ာင္းေရာက္ ေတာင္ေပၚတက္ေတာ့
.....ျမႇင့္တာဗ်ာ.....ေတာင္က...ဧဝရက္ေတာင္လားေအာက္ေမ့ရ...ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကိုမေရာက္ႏိုင္ဘူး.......အထုပ္ႀကီးပိုးလို႔.....သိတယ္မလား....ဘယ္တုန္းကမွ ေခြၽးထြက္တဲ့အလုပ္ဆို ေလေတာင္မခြၽန္ဘူးတာ...ခုေတာ့ ေသးပါထြက္လုလု.......
တက္ရင္းနားရင္းေခြၽးျပန္ရင္း......မဆီမဆိုင္ေတြးမိတာက....ေတာင္ေပၚဓာတ္ေလွကား လာမဆင္တဲ့သူကိုပဲ...စိတ္ထဲက...အျပစ္ေတြျမင္ေနမိတယ္........
#@*¿¿#@
ရပါ့လိပ့္....ကုသိုလ္........အတံုးလိုက္....
ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့...ေရႊမ်က္ႏွာေပၚက ေခြၽးသံုးစက္ေလာက္....မဟာပထဝီ ေျမျပင္ဆီ ဆက္တိုက္က်ေလရဲ႕.....ဘုရားဘုရား...ေမာထွာ............ေမွာလိုက္ထွာ....
ဘုန္းႀကီးဦးခ်ၿပီး.......ကိုယ္ေတာ္လည္း.......ေက်ာင္းက ...ထန္းညက္ဗူးေလးခ်ေပးတယ္...
တန္ဟ....ထန္းညက္ကိုပဲေခ်ာကလက္အမွတ္နဲ႔စားလို႔.........ဝင္ေလထြက္ေလ႐ွဴရင္း...ကြကို အားေပးမိတယ္.......
ဒါနဲ႔ဘုန္းႀကီးကိုအလွဴပစၥည္းကပ္..... ျပန္ဖို႔ ေအာက္ဆင္းၾကမယ္ေပါ့.....
ခ်ဳ႕သူသားအမိက အေ႐ွ႕ကဆင္း....အေနာ္က ေနာက္ကလိုက္.....ဟြာ.....ေနာက္ခံအလွေလးေငးရင္းေပါ့.....(တန္ေဆာင္းေျပာပါတယ္.......)ဒလိုနဲ႔ တက္လာတုန္းက အေမာေတြ.....အဆင္းမွာယူျပစ္သလိုခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကုန္တယ္...(ျမင္ကြင္းေတြအလွေတြေၾကာင့္)....ေအာက္ျမန္ျမန္ေရာက္မွာေတာင္စိုးမိတယ္.....ေအးခ်မ္းပါ့...ဂလု.....ၾကည္ႏူးပါ့...ဂလုပ္.....သာယာပါ့....ဂလံု.....ခ်မ္းေျမ့ပါ့.....ဂေလာင္......
(ဟဲ့အမေလး.ေစာက္ေခြး.....ဟင္အေမ....)ဟိုက္......အန္.တီ....
ေတြးရင္းေငးရင္းနဲ႔ ေ႐ွ႕က ေယာက္ခမ ဖိနပ္..
လွမ္းနင္းမိလို႔.....သြားေပေရာ...ဟပ္ထိုး.......ေတာ္ေသး......ေအာက္ေရာက္ေနၿပီမို႔.....အက်ေတာ္လို႔သာ....ဒါေတာင္...ေယာက္ခမ .သြားတစ္ေခ်ာင္း.....ကြၽတ္သြားေသးတယ္.......မနည္း ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္လို႔......လုပ္ေပးလိုက္ရ.....။
ေယာခမလည္း ေတာ္ေတာ့္ကိုအထင္ႀကီးသြားတယ္ထင္တယ္...(ေတာ္ၿပီ....ေတာ္ၿပီ.....ေနာက္ကိုနင္နဲ႔မလာေတာ့ဘူး....ဒါေလာက္ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တာ..........ငါ့သမီးဆီဆီလည္းမလာေတာ့နဲ႔ ...ကြၽတ္..ကြၽတ္..နာလိုက္တာ...ေသ...¿¿***####)
ငွင္.....ပြင့္ျပန္ေပါ့....ႏွင္းဆီပန္းေတာ့မဟုတ္.......ေသပန္း.....ေသပန္း.....
ေျသာ္ ဘာလင္တိုင္းေဒးမွာ ေခ်ာကလက္အစား ထန္းညက္နဲ႔တန္တဲ့..အေကာင္....
ႏွင္းဆီပန္းအစား..ေသပန္းပြင့္တဲ့....အေကာင္.....
ဒီလိုျဖင့္......
သူမ်ားေတြအတြက္ ...ဘာလင္တိုင္းေဒး..က က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘာလင္တံတိုင္းေန႔လိုပါပဲလား................။
0 comments:
Post a Comment