"အသံမဲ့ ေၾကကြဲျခင္း"
ထားရစ္ခဲ့ေပါ့...ေမ...
မၾကင္နာတဲ့အသဲ
မင္း...ခြဲထားရစ္ခဲ့လည္း.........
စြဲလမ္းစရာမ႐ွိတဲ့ဘ၀မွာ
အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ
ငါ့ဘ၀အေဖာ္မြန္ပါ............
ဘ၀ရဲ႕ေန႔စြဲတစ္ခ်ဳိ႕....
အတိုးခ်ေပ်ာ္႐ႊင္ဖို႔............
အခ်စ္နဲ႔ေျမႇာက္ၾကည့္တာလဲ
အႂကြင္းသုည ပါပဲ..............
ၾကံဳလို႔ေျပာလိုက္ပါရေစ..ေမ.....
ရင္ခုန္စရာ ေမ့မ်က္ႏွာက....
အၾကင္နာ အရိပ္တို႔
ေသဆံုးတဲ့ ေန႔တစ္ခ်ဳိ႕ဆို......... လြမ္းအေဆြးတို႔မ်ဳိသိပ္လို႔
ႀကိတ္မိွတ္ ငိုရတာလည္း
ညစဥ္ရက္ဆက္ပါပဲ ..................
မခမ္းနားတဲ့ ဘ၀ထဲ........
၀င္မလာရဲတဲ့ ေမ့ကို
အျပစ္မဆိုရက္တဲ့ ကိုယ္...........
ေမ ေပ်ာ္႐ႊင္တာ ျမင္ရင္ပဲ
ခႊင့္လႊတ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ငါ ..ေက်နပ္ေန..ဆဲ....................
ရင္ခုန္သံျခင္း ထပ္တူက်ဖို႔......
အခ်စ္ဆိုတဲ့သင္ခန္းစာ
မေက်ညက္သေ႐ြ႔ေတာ့..ငါ......
ႏွလံုးသားလမ္းေၾကာင္းမွာ
လဲက်တာလည္း ခဏခဏပါပဲ............
ဒီဘ၀ေတာ့ ........
အေျဖမ႐ွိတဲ့ပုစၦာတစ္ပုဒ္ကို
တြက္ရင္းနဲ႔ေစာင့္လို႔ႀကိဳ............
အိပ္မက္တို႔ ကဗ်ာဖြဲ႔လို႔
အၾကင္နာမိုးသြန္းၿဖိဳးမဲ့ေန႔ကို
ေမ်ာ္လင့္ပါရေစေတာ့...ပ်ဳိ................
0 comments:
Post a Comment