​ေျပာင္​းလဲခ်ိန္​တန္​ၿပီ

ႏိုဝင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမက်င္းပမီ တစ္ႏိုင္ ငံလံုး ေရပန္းအစားဆံုးစကားလံုး က ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ စကားျဖစ္သလို ဘယ္အစိုးရပဲ တက္တက္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့စကားေတြက လည္း ျပန္႔ေနပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ကိုယ္ လုပ္မွကိုယ္စားရမွာဆိုေပမယ့္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ရဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ မိသားစုစားဝတ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့မိဘ ေတြအေနနဲ႔ မိသားစုက်န္းမာေရး ကိစၥ၊ ကိုယ့္သားသမီးေတြရဲ႕ပညာ ေရးကိစၥေတြကို မပူမပင္ရေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မယ့္ အစိုးရေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလိုအပ္ပါ တယ္။ အလယ္အလတ္လူတန္း စားနဲ႔ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြ အေနနဲ႔ စားဝတ္ေနေရးကို ၾကက္ လိုယက္ၿပီးရွာေနၾကရေပမယ့္ အပိုဝင္ေငြဆိုတာ မရွိၾကပါဘူး။ မတ္တတ္စာပဲရွိၿပီး တံုးလံုးစားမရွိ ပါဘူး။

က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အတြက္ ျပည့္စံုတဲ့အာမခံခ်က္ဆို တာ ဒီေန႔အထိ မခံစားရေသးပါ ဘူး။ က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမသြားႏုိင္လို႔ လမ္းေဘးကေဆးတစ္ခြက္နဲ႔ၿပီးရ တဲ့မိသားစုေတြ၊ သားသမီးေတြကုိ ပညာသင္မေပးႏိုင္ဘဲ ႏိုင္ရာ အလုပ္ကိုဝင္လုပ္ၿပီး မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လုံးခ်ာလိုက္ေနရတဲ့မိသားစုေတြဒုနဲ႔ေဒးပါ။

 ေတာင္သူလယ္သမားႀကီး ေတြအေနနဲ႔လည္း မနက္မိုးလင္း မွမိုးခ်ဳပ္အထိ လယ္ထဲမွာ တလည္လည္ေနၾကရေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ တဲ့အခါ ဝမ္းစာအတြက္မနည္း ခ်န္ထားရတဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္။ အစိုးရအဆက္ဆက္မွာ ခ်မ္းသာတဲ့လယ္သမားဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ားလို႔အေခၚခံရတာကလြဲၿပီး အခ်ိန္တန္ေတာ့ အေႂကြးေတြနဲ႔ ႏွစ္ပါး သြားခဲ့ရပါတယ္။ ေႏြစပါးစိုက္ လို႔ မျဖစ္ထြန္းတဲ့ လယ္ေျမေတြ ကို ျမစ္ေရတင္စီမံကိန္းလုပ္ၿပီး ေႏြစပါးစိုက္လိုက္တာ ေတာင္သူေတြ ဒုကၡေရာက္သြားတာပဲ အ ဖတ္တင္ခဲ့တာေတြလည္း နယ္တုိင္းမွာ ရွိပါတယ္။

ေႏြစပါးအစား မတ္ပဲစိုက္ ရင္ ေတာင္သူေတြခ်မ္းသာမွာစိုး လို႔လားမသိပါဘူး။ မတ္ပဲစိုက္ေန ရင္း ေႏြစပါးစိုက္ရမယ္ဆိုလို႔ မတ္ပဲခင္းေတြကို ဖ်က္ပစ္လိုက္ရ တဲ့အခါ လယ္သမားေတြမွာ ရင္ ထုမနာျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေတြကို မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ အစိုးရမင္းမ်ားကိုလည္း အံ့ၾသမိ ပါတယ္။ ေအာက္ေျခကလိမ္ညာ သမွ် အဟုတ္မွတ္ေနတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ကို မတိုးတက္ေစဘဲ နိမ့္ပါးသြားေစတဲ့အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္အပါအဝင္ျဖစ္ပါ တယ္။

 ေႏြစပါးစိုက္လို႔မရတဲ့ လယ္ေျမမွာ ေႏြစပါးစိုက္ခိုင္းခဲ့တာ ေတာင္သူေတြအတြက္ ဆင္းရဲ တြင္း နက္သထက္နက္သြားေပ မယ့္ ၿမိဳ႕နယ္လူႀကီးေတြအတြက္ ကေတာ့ အထက္ကလာတဲ့အခါ ျပယုဂ္ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ ေလာက္အထိလဲဆိုရင္ မေအာင္ျမင္တဲ့ေႏြစပါးေတြရိတ္သိမ္းၿပီး ႐ိုးျပတ္ပဲက်န္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္ကအစိုဓာတ္ေၾကာင့္ ျမက္ပင္ေတြျပန္ေပါက္လို႔ စိမ္းစိုေနတာကို တံတားဖြင့္ပြဲလာတဲ့လူႀကီးက‘‘ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေႏြစပါးေတြလို႔’’ ေျပာသြားတဲ့ အ ေၾကာင္း ေဒသခံေတြ ျပန္ေျပာ ျပလို႔ သိရပါတယ္။ ျမက္ပင္နဲ႔ စပါးပင္ေလာက္ေတာ့ ခြဲျခားသိဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

 ေနာင္တက္မယ့္ အစိုးရ အေနနဲ႔ အေပၚယံေရႊမႈန္ႀကဲၿပီး အထဲမွာႏြားေခ်းခံထားတဲ့ မေရာင္ရာဆီလူးတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြ၊ လူႀကီးလာမွ ႐ုပ္ျပေကာင္းေအာင္ျပင္ထားတာေတြကို မိန္႔မိန္႔ႀကီးနဲ႔ေက်နပ္မေနၾကပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ။ တ ကယ့္အျဖစ္မွန္ကို တင္ျပခိုင္းပါ။  ဒါမွ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာသိမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သိသိခ်ည္းနဲ႔ၿငိမ္ေနတာ ျပည္သူေတြရဲ႕ မဲတစ္ျပားကိုယူထားၿပီး ျပည္သူေတြကို ေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။

 ေခတ္အဆက္ဆက္အုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရမင္းမ်ား အေန နဲ႔ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားေတြ အတြက္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး ေတြကို မပူမပင္ရေအာင္လုပ္ခဲ့ ၾကသလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြစိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ ေနာက္ ေၾကာင္းေအးေအးနဲ႔ လုပ္ကိုင္စား ေသာက္ ခဲ့ၾကရသလားဆိုတာ ျပည္သူေတြသာ အသိဆံုးျဖစ္ပါ တယ္။

ေနျပည္ေတာ္လိုေနရာမ်ဳိး မွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြထိန္ထိန္ညီးေန ေပမယ့္ ျပည္သူေတြမွာေတာ့ မီးခြက္နဲ႔ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းရတဲ့ ဘဝက မလြတ္ေျမာက္ေသးပါ ဘူး။

ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ တရား ဥပေဒရဲ႕အေစာင့္အေရွာက္ကုိ အျပည့္အဝခံယူလိုၾကသလို က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးအစ ရွိတာေတြအားလံုး တိုးတက္ ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြအမ်ား အျပားနဲ႔ ရွင္သန္ေနၾကပါတယ္။ ဘယ္လို ေကာင္းတာေတြ ျဖစ္ လာမလဲဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကို င့့ံလင့္ ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့အတြက္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆုိတာကို သေဘာ က်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနၾကတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားတာေတြ႕ရသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ဘက္ကလည္း  ႏုိင္ငံႀကီးသားပီသစြာ ေျပာင္းသင့္တာေတြ ေျပာင္းလဲ ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ားျပည္သူစီးနင္းၾကတဲ့ မီးရထား၊ ကား၊ သေဘၤာေပၚေတြ မွာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အမိႈက္စြန္႔ပစ္ တာေတြ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တာ ေတြကအစ ထိုင္ခံုေတြေပၚမွာအိပ္ ၿပီးလိုက္လာတာေတြလည္း ေန႔စဥ္ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ မိမိရဲ႕ အျပဳအမူေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မယ္ဆုိတာေတြကိုလည္း မစဥ္းစားၾကေတာ့ပါဘူး။ အုပ္စုဖဲြ႕ၿပီး ေျပာခ်င္တာေျပာမယ္။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ လူမိုက္ဆန္ဆန္ေတြလည္း ဒီေန႔လူ႔အဖဲြ႕အစည္းမွာ အမ်ားႀကီးႀကံဳေတြ႕ေနရပါတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေလာက္ တားျမစ္ခ်က္ ဆုိင္းဘုတ္ေပါတဲ့ႏုိင္ငံ ရွိမယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ ေဆးလိပ္မေသာက္ရ၊ မည္သူမွ် ေစ်းမေရာင္းရ၊ မည္သည့္ကားမွ်မရပ္ ရ၊ ကြမ္းတံေတြးမေထြးရ။ အမိိႈက္မပစ္ရ၊ ျဖည္းျဖည္းေမာင္း၊လူကူး မ်ဥ္းက်ားမွကူးပါ။ ဆူညံျခင္းမျပဳရ အစရွိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြကို ေနရာတုိင္းမွာ ေတြ႕ျမင္ေနရေပမယ့္ လိုက္နာတဲ့သူအေရအတြက္ က ေတာ္ေတာ္နည္းသလိုတားျမစ္ ခ်က္ဆုိင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးေနရာေတြမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြအၿမဲျမင္ေတြ႕ေနတဲ့အတြက္ တားျမစ္ခ်က္ေတြကိုလုိက္နာဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုပါေသးတယ္။တခ်ိဳ႕ တားျမစ္ခ်က္ဆုိင္းဘုတ္ေတြမွာ ဒဏ္ေငြဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး ေဖာ္ျပထားေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ဒဏ္႐ုိက္ခံရတာမေတြ႕မိပါဘူး။ တားျမစ္ခ်က္ထုတ္ျပန္ထားရင္ ေဖာက္ဖ်က္တဲ့သူကို ပညာေပးဖို႔၊ အေရးယူဖို႔အတြက္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္း ေရးအဖဲြ႕ေတြရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဖဲြ႕ေတြကလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္ ဆုိသလို လံုးလည္လိုက္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။

လိုင္းကားေမာင္းတဲ့ယာဥ္ ေမာင္းနဲ႔ ယာဥ္ေနာက္လိုက္က လည္း ကြမ္းတံေတြးေတြကို စု ထားၿပီး လမ္းေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္ သလို ခရီးသည္ေတြကလည္း ေရွ႕ေနာက္မၾကည့္ဘဲ ေထြးခ် လိုက္တာပဲ။ ေျပာျပန္ရင္လည္း သူတို႔က မေတာင္းပန္တ့ဲအျပင္ ရန္ရွာတာေတြေတာင္ လုပ္လုိက္ ပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံ မွာ ကြမ္းတံေတြးကင္းစင္တဲ့ ႐ံုး ဌာန၊ ေနရာရွိတယ္ဆုိရင္ မွတ္ တမ္းတင္ထားဖို႔ေတာင္ ေကာင္း ပါတယ္။

 လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ လုပ္ေပး ထားတဲ့ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေစ်းေရာင္းတဲ့သူေတြရဲ႕ ပစၥည္း ကို ထိခိုက္လို႔ ရန္ေတြ႕ခံရတဲ့သူ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ရထားေပၚေစ်းတက္ေရာင္းတဲ့သူ ေတြကလည္း ရထားတဲြရဲ႕အ လယ္မွာ ေစ်းဗန္းခ်ၿပီး ေအာ္ဟစ္ ေရာင္းတာေတြ၊ သူတို႔ေစ်းဗန္းကို ထိခိုက္မိရင္ မလြယ္ဘူးဆုိတဲ့ ႀကိမ္း၀ါးသံေတြကို ရထားစီးခရီး သည္ေတြေန႔တုိင္းနီးပါးခံစားေန ရတယ္။ ခရီးသည္ေတြက ေျပာ ခ်င္ေပမယ့္ သူတို႔က အုပ္စုနဲ႔ဆုိ ေတာ့ အသာပဲၿငိမ္ေနလိုက္ၾကရ ပါတယ္။ အ၀တ္အစားေတြ အ ေကာင္းစားဝတ္၊ လက္ဝတ္လက္ စားေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ဝတ္ လာတဲ့သူကလည္း အမိႈက္ကုိ အ လြယ္တကူပစ္လိုက္သလို ႏြမ္းပါး တဲ့သူကလည္း လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ကားအေကာင္း စားႀကီးစီးသြားတဲ့သူကလည္း ကားကုိမွအားမနာ အမိႈက္ေတြ ပစ္ခ်သြားသလို ကြမ္းတံေတြး လည္းေထြးလိုက္ပါေသးတယ္။ ကုိယ္ပိုင္ေနရာ မဟုတ္တဲ့ေနရာ ကို ကားထားဖုိ႔ေနရာလုေနၾက တာေတြ၊ ကားလမ္းမွာစည္းကမ္း မ့ဲ စုၿပံဳတိုးေနၾကတာေတြ၊ လမ္း ေျပာင္းျပန္ေမာင္းေနတဲ့သူေတြ ကလည္း ေနရာအႏွံ႔မွာ ေတြ႕ျမင္ ေနရပါတယ္။
ေနရာတုိင္းလိုလုိမွာ တစ္ဦး နဲ႔တစ္ဦး နည္းနည္းေလးမွ အမွား မခံၾကေတာ့ဘဲ ထစ္ခနဲဆို ခုတ္ မယ္ထစ္မယ္ ပါးပါးလီွးမယ္ဆုိ တာေတြၾကားရတဲ့အခါ လမ္း သြားဖို႔ေတာင္ ေၾကာက္ေနရသ လို အငွားကားစီးျပန္ေတာ့လည္း ခရီးသည္က အငွားကားေမာင္း တဲ့သူကို မယံု၊ အငွားကားေမာင္း တဲ့သူကလည္း ခရီးသည္ကုိ စိတ္ မခ်ျဖစ္ေနၾကရတာလည္း မ ေကာင္းတဲ့အလားအလာျဖစ္ပါ တယ္။

  အုပ္စုဖဲြ႕ရမ္းကားေနၾက တာေတြလည္း အၿမဲလိုလိုၾကား ေနရသလို သားသမီးခ်င္းကိုယ္ခ်င္း မစာ၊ ႏွမခ်င္းကုိယ္ခ်င္းမစာၾကေတာ့တဲ့ အမႈအခင္းေတြေပါလာတာလည္း အားလံုးအသိျဖစ္ပါတယ္။

၀ိသမေလာဘသားေတြက လည္း မိမိတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားတစ္ ခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး မလုပ္သင့္မလုပ္ထိုက္တာေတြလုပ္ေနၾကတဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြမွာ ဘယ္ဟာ ကိုယံုၿပီး စားၾကရမယ္ဆုိတာ မခဲြျခားတတ္ေအာင္ ေဝဝါးေနၾကပါၿပီ။ ဆင္းရဲသားေတြခမ်ာ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ျပဴးၿပဲရွာေနၾကရတဲ့အတြက္ ဓာတုေဆးဝါးအႏၲရာယ္ရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကို လည္း ခံေနၾကရပါတယ္။ သူတစ္ပါးစားေသာက္မယ့္ အစားအေသာက္ထဲမွာ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစတာေတြေရာၿပီး ေရာင္းခ်တဲ့အလုပ္က သမၼာအာဇီဝနဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ စီးပြားေရးဟုတ္၊ မ ဟုတ္ မိမိတို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္က ဘယ္ေလာက္အထိ အကုသိုလ္မ်ားတယ္ဆိုတာသိဖို႔အတြက္ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)ေရးတဲ့ ေမတၱာျဖင့္ စီးပြားရွာဆိုတဲ့ စာအုပ္ကိုဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္မိမိတို႔ကိုးကြယ္ေနတဲ့ နီးစပ္ရာဆရာေတာ္ေတြထံမွာ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းျခင္း၊ ဆုိးျခင္းဆုိ တာ အခ်ိန္တန္ေတာ့သိလာျမင္ လာၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ က ေကာင္းသလား၊ ဆုိးသလား မသိေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ အခု ဘဝေရာ ေနာင္သံသရာမွာပါ မေကာင္းပါဘူး။ အစိုးရဆုိရင္ ေတာ့ ျပည္သူရဲ႕စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကိုခံရမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ စကားက ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရတစ္ခု တည္းကိုရည္ၫႊန္းတယ္လို႔မမွတ္ ယူေစခ်င္ပါဘူး။ မိမိတို႔ျပည္သူ ေတြဘက္ကလည္း စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္တာေတြ၊ မင္းမဲ့ စ႐ိုက္ဆန္တာေတြ၊ ဥပေဒကို သိသိသာသာတစ္မ်ဳိး၊ မသိမသာ တစ္မ်ဳိး ေဖာက္ဖ်က္တာေတြ၊ ဝိသမေလာဘႀကီးတာေတြ၊ မတရားစီးပြားရွာတာေတြဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြေျပာင္းလဲရမွာျဖစ္ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပည္သူ ေတြရဲ႕ဘဝကို ျမႇင့္တင္ေပးမယ့္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕အခက္အခဲေတြကို လ်စ္လ်ဴမ႐ႈဘဲ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ ရြက္ေပးမယ့္၊ ေအာက္ေျခက ညာေနတာကို ညာေနမွန္းသိ မယ့္၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကင္း မယ့္၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြက်ဆင္း ေစမယ့္၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ျပည့္စံုတဲ့က်န္းမာေရးေစာင့္ ေရွာက္မႈနဲ႔ အနာဂတ္လူငယ္ေတြ အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ပညာေရး စနစ္ေတြလုပ္ေပးမယ့္ အစိုးရ ေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကုိ ရဖို႔အတြက္ အားလံုးေျပာင္းလဲၾက ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရဘယ္ ေလာက္ပဲေကာင္းေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ေနာက္လိုက္မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လာဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ခ်ီတက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္မွာ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္တာေတာင္ မေျပာင္းခ်င္တဲ့သူေတြရွိေနသလို ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီလို႔ ေျပာေန ၾကတဲ့သူေတြကလည္း မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲဖို႔မစဥ္းစား ၾကေသးဘူးဆိုရင္ တုိင္းျပည္တုိး တက္ဖို႔ ေနာက္က်ေနဦးမွာျဖစ္ပါတယ္