နည္းနည္းႀကီးလာေတာ့ ေလ့လာမိတာေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြက ျမန္မာသစ္ေတာေတြကို တိုင္းတာၿပီး သစ္ေတာႀကိဳးဝိုင္းအျဖစ္ အမ်ားႀကီး သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္းပင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒကို သူတို႔ေရးဆြဲခဲ့တာ ၾကည့္ဦး၊ "လံုးပတ္ သတ္မွတ္ဆိုဒ္ျပည့္မွီတဲ့ သက္တမ္း ႏွစ္ ၃၀ ရွိတဲ့ ကၽြန္းပင္ကိုသာ ခုတ္ရမယ္။ ခုတ္မယ့္ကၽြန္းပင္ကို သတ္မွတ္စစ္ေဆးၿပီး သင္းသတ္ၿပီးရင္ အဲ့ဒီႀကိဳးဝိုင္းထဲမွာ ကၽြန္ပင္အသစ္ ၁၀ ပင္စိုက္ရမယ္။ စိုက္ထားတဲ့ ကၽြန္းပင္အသစ္ ၁၀ ပင္လံုး ၂ ႏွစ္ေကာင္းေကာင္း ရွင္မွ သင္းသတ္ထားတဲ့ အပင္ကို ခုတ္လွဲခြင့္ ျပဳတယ္" အဲ့ဒီတုန္းက သူတို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ႀကိဳးဝိုင္း ဧရိယာနဲ႔ သစ္ထုတ္လုပ္ႏႈန္းအတိုင္း သြားရင္ ပထမဆံုး ခုတ္ခဲ့တဲ့ေနရာ ျပန္ေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ ၃၀ ၾကာမယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ဆို အဲ့ဒီႀကိဳးဝိုင္းမွာ ပထမထုတ္ခဲ့တဲ့ အေရအတြက္ထက္ ၁၀ ဆပိုထုတ္ႏိုင္ေနၿပီ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ့ မဆလ ေခတ္တစ္ေလွ်ာက္အထိပါ အဲ့ဒီ အဂၤလိပ္ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ သစ္ေတာဥပေဒကိုဘဲ လိုက္နာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗမာအစိုးရေတြ လက္ထက္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ စျဖစ္ေတာ့ သစ္စက္ရွိရာ သစ္လံုးလာမလား။ သစ္လံုးထုတ္ရာ သစ္စက္သြားမလားဆို ဆံုးျဖတ္ၾကေတာ့ လံုျခံဳေရးေၾကာင့္ သစ္စက္ရွိရာ သစ္လံုးလာရမယ္ဆိုတဲ့မူကို ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီကစမွားတဲ့ သစ္ထုတ္လုပ္ငန္း စားရိတ္စားခ တက္တဲ့အျပင္ သစ္လံုးေမာင္ခိုဆိုတာလည္း ေပၚခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ခိုးထုတ္သူက ခြဲစက္အငယ္ေတြ ေတာထဲမွာ တည္ထုတ္ေတာ့ အစိုးရထက္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လြယ္ေနျပန္တဲ့အတြက္ ထုတ္လုပ္အားလည္းပိုေကာင္းေနတယ္။ တစ္ခါ ခြဲသားအသစ္သယ္တာကို ဖမ္းျပန္ေတာ့ ပဲခူး႐ိုးမေပၚတင္ တိုင္ေတြနဲ႔ အိမ္လို စေရြးဆက္ေဆာက္၊ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပစ္ထားၿပီးမွ အိမ္ေဟာင္းေျပာင္းေရႊ႕ဆို သယ္ေရာင္းတဲ့ ေဈးကြက္ ျဖစ္လာျပန္တယ္။ အဲ့ဒါအျပင္ မီးေသြးဖုတ္တာလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒါေတြက ျပည္တြင္းကလူေတြဘဲ တစ္ႏိုင္လုပ္စားေနၾကေတာ့ ေတာျပဳန္းတဲ့အထိေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဖူး။
အဲ... နဝတ လက္ထက္လည္းေရာက္ေရာ၊ သစ္ေတာဝန္ႀကီးဆိုတာက "အသစ္ကေလးေတြ ေတာထဲေခၚသြားတာေလာက္ပဲ သစ္ေတာ" ဆိုတာသိတဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ျဖစ္လာ၊ ပတ္သက္ရာ စည္းပြားေရးသမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကလည္း မ်ားလာေတာ့ အဂၤလိပ္ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ဥပေဒကိုေတာင္ "သက္တမ္းႏွစ္ ၃၀ မျပည့္ေသာ္လည္း လံုးပတ္ျပည့္မွီသည့္ သစ္မ်ားကို ခုတ္ခြင့္ျပဳသည္" လို႔ ျပင္ေရးခိုင္းတာ သစ္ေတာပညာတတ္တဲ့ ၫႊန္ခ်ဳပ္က မျပင္ႏိုင္ဘူးျငင္းလို႔ ၫႊန္ခ်ဳပ္ပါ တပ္ကလူနဲ႔ အစားထိုး ျပင္ပစ္တယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းကေတာ့ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းဘဲ၊ ဟိုတစ္ေလာေလးက CNA မွာျပသြားတဲ့ Documentary မွာ ျမန္မာျပည္ဘက္က သစ္ဝယ္တဲ့ တ႐ုတ္သူေဌးကို အင္တာဗ်ဴးထားတာေလး...
"ဗမာျပည္က သစ္ဝယ္ရတာ အရမ္းအဆင္ေျပတယ္။ ဘာစာရြက္စာတမ္းမွ မလိုဘူး၊ ကိုယ္ဝယ္ခ်င္တဲ့ သစ္ေတာကိုၾကည့္၊ အဲ့ဒီအပိုင္းကို ဘယ္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕က ပိုင္လည္း၊ အစိုးရတပ္လား၊ တိုင္းရင္းသားတပ္လား၊ သိၿပီဆိုရင္ သူတို႔နဲ႔ ေဈးျဖတ္ၿပီး ေတာင္အလံုးလိုက္ ဝယ္လိုက္တာ။ ၿပီးရင္ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဝင္ခုတ္၊ နယ္စပ္ျဖတ္တဲ့အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ပိုက္ဆံေပးသယ္ရံုဘဲ" တဲ့။
ေျပာျပန္ရင္ လဲ အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္ လြမ္းတယ္ တို့ ျဖစ္ ဦးမယ္
0 comments:
Post a Comment